- Tylko...

- Przyjechaliśmy ścieżką z Kuriak. -- Powoli pokonywała mnie okropna pokusa, żeby posypać ją proszkiem, lecz ja rozumiałam, że demaskować łożniaka pośród samych łożniaków po środku miasta – to nie najmądrzejszy pomysł. A jeżeli ja kłamię i Władczyni to zauważy, to zapylam ją o jakąś inną świnię, to nic nie wyjdzie nam na dobre. Prawdopodobnie, Lereena sączyła moje odpowiedzi jeżeli nie jako zdumiewające, to chociażby przekonujące i niegłośnie, trzy razy klepnęła się w dłonie. Z drzwi do wewnętrznych pokojów wyśliznął się służący z tacą, postawił ją przed nami i tak samo bezszelestnie zniknął. Wysoki czajnik, upiększony przez cienkie ryty, dwie filiżanki i dwie górki siekanej czekolady na talarki, jasne i ciemne. Władczyni sama nalała do filiżanek czerwonawy napój, pachnący jaśminem - równo z krawędziami, ani na milimetr mniej. Jedną postawiła przede mną. Płyn nawet nie się poruszył. Z trudem utrzymałam się od pokusy zakołysać filiżanką, żeby przekonać się, że to nie lód. Jak podnieść ją do ust, nawet sobie nie wyobrażałam.

strój, miał pewność, że się nie pomylił. Specjalnie się tak
fantastycznych przypuszczeniach nie wyobrażał sobie jazdy
I doszedł do wniosku, że ma to wszystko w nosie, podobnie jak fakt, że
- Powiedziałeś - zaczęła Karo - że twoim zdaniem Imo ma
- Dlaczego? - Matthew się wyprostował. - Po prostu go
Sylwia wbiła w nią oczy z nieukrywaną irytacją.
- Chodź - powiedział Edward - pokażę ci część przeznaczoną dla kobiet.
jak przygotować się do RODO